Krajowy Fundusz Szkoleniowy

Krajowy Fundusz Szkoleniowy - finansowanie kształcenia pracowników i pracodawców

/Podstawa prawna: art. 69a i 69b ustawy z dnia 20 kwietnia 2004 r. o promocji zatrudnienia i instytucjach rynku pracy (Dz. U z 2018 r., poz. 1265 z późn. zm.) oraz rozporządzenie MPiPS z dnia 14 maja 2014 r. w sprawie przyznawania środków z Krajowego Funduszu Szkoleniowego (Dz. U. z 2018 r., poz. 117)/

Krajowy Fundusz Szkoleniowy, w skrócie KFS, to nowy instrument polityki rynku pracy. Istotą rozwiązania jest przeznaczenie części składki odprowadzanej przez pracodawców na Fundusz Pracy na wsparcie kształcenia ustawicznego podejmowanego z inicjatywy lub za zgodą pracodawcy.

Celem utworzenia KFS jest zapobieganie utracie zatrudnienia przez osoby pracujące z powodu kompetencji nieadekwatnych do wymagań dynamicznie zmieniającej się gospodarki. Zwiększenie inwestycji w potencjał kadrowy powinno poprawić zarówno pozycję firm jak i samych pracowników na konkurencyjnym rynku pracy.

Wsparcie ze środków KFS w 2019 roku w pierwszej kolejności będzie przyznawane pracodawcom, których wnioski mieszczą się przynajmniej w jednym z priorytetów określonych przez Ministra Rodziny, Pracy i Polityki Społecznej:

1. Wsparcie kształcenia ustawicznego w zidentyfikowanych w danym powiecie lub województwie zawodach deficytowych (Barometr zawodów 2019 r.: powiat wysokomazowiecki, województwo podlaskie);

2. Wsparcie kształcenia ustawicznego osób, które nie posiadają świadectwa dojrzałości;

3. Wsparcie kształcenia ustawicznego pracowników pochodzących z grup zagrożonych ubóstwem lub wykluczeniem społecznym, zatrudnionych w podmiotach posiadających status przedsiębiorstwa społecznego, wskazanych na liście przedsiębiorstw społecznych prowadzonej przez MRPiPS, członków lub pracowników spółdzielni socjalnych pochodzących z grup, o których mowa w art. 4 ust 1 ustawy o spółdzielniach socjalnych lub pracowników Zakładów Aktywizacji Zawodowej;

4. Wsparcie kształcenia ustawicznego osób, które mogą udokumentować wykonywanie przez co najmniej 15 lat prac w szczególnych warunkach lub o szczególnym charakterze, a którym nie przysługuje prawo do emerytury pomostowej;

5. Wsparcie kształcenia ustawicznego instruktorów praktycznej nauki zawodu, nauczycieli kształcenia zawodowego oraz pozostałych nauczycieli, o ile podjęcie kształcenia ustawicznego umożliwi im pozostanie w zatrudnieniu;

6. Wsparcie kształcenia ustawicznego osób po 45 roku życia.

Nie ma możliwości finansowania działań rozpoczętych przed podpisaniem umowy z urzędem.

Środki z rezerwy KFS w roku 2019 mogą być przeznaczone na finansowanie działań na rzecz kształcenia ustawicznego pracowników i pracodawców jeżeli spełniony jest co najmniej jeden z priorytetów ministra i jeden priorytet określony przez Radę Rynku Pracy, tj.:

1. Wsparcie kształcenia ustawicznego pracowników Centów Integracji Społecznej, Klubów Integracji Społecznej, Warsztatów Terapii Zajęciowej zawodowego;

2. Wsparcie kształcenia ustawicznego osób z orzeczonym stopniem niepełnosprawności;

3. Wsparcie kształcenia ustawicznego w związku z zastosowaniem w firmach nowych technologii i narzędzi pracy.

Kto może skorzystać ze środków KFS?

O dofinansowanie kosztów kształcenia ustawicznego mogą ubiegać się wszyscy pracodawcy. Starosta przyznaje środki z KFS na wniosek pracodawcy, na podstawie umowy.

PRACODAWCA to jednostka organizacyjna, chociażby nie posiadała osobowości prawnej, a także osoba fizyczna, jeżeli zatrudnia co najmniej jednego pracownika. Nie jest pracodawcą osoba prowadząca działalność gospodarczą niezatrudniająca żadnego pracownika (zgodnie z definicją zawartą w art. 2 ust. 1 pkt 25 ustawy o promocji zatrudnienia i instytucjach rynku pracy).

Środki KFS można przeznaczyć na finansowanie kształcenia ustawicznego pracowników i pracodawców, na które składają się:

• określenie potrzeb pracodawcy w zakresie kształcenia ustawicznego w związku z ubieganiem się o sfinansowanie tego kształcenia ze środków KFS,
• kursy i studia podyplomowe realizowane z inicjatywy pracodawcy lub za jego zgodą,
• egzaminy umożliwiające uzyskanie dyplomów potwierdzających nabycie umiejętności, kwalifikacji lub uprawnień zawodowych,
• badania lekarskie i psychologiczne wymagane do podjęcia kształcenia lub pracy zawodowej po ukończonym kształceniu,
• ubezpieczenie od następstw nieszczęśliwych wypadków w związku z podjętym kształceniem.

W ramach KFS możliwe jest sfinansowanie:

• do 80% kosztów kształcenia ustawicznego, nie więcej jednak niż do wysokości 300% przeciętnego wynagrodzenia w danym roku na jednego uczestnika,
• do 100% kosztów kształcenia ustawicznego - jeśli wnioskodawca należy do grupy mikroprzedsiębiorców, nie więcej jednak niż do wysokości 300% przeciętnego wynagrodzenia w danym roku na jednego uczestnika (mikroprzedsiębiorca to przedsiębiorca, który zatrudnia mniej niż 10 pracowników, a jego roczny obrót lub całkowity bilans roczny nie przekracza 2 min. EUR).

Uwaga! Przy wyliczaniu wkładu własnego pracodawcy:

• uwzględnia się wyłącznie koszty samego kształcenia ustawicznego nie uwzględnia się innych kosztów, które pracodawca ponosi w związku z udziałem pracowników w kształceniu ustawicznym, np. wynagrodzenia za godziny nieobecności w pracy w związku z uczestnictwem w zajęciach, kosztów delegacji w przypadku konieczności dojazdu do miejscowości innej niż miejsce pracy itp.

Środki z KFS przyznane pracodawcy na sfinansowanie kosztów kształcenia ustawicznego stanowią pomoc udzielaną zgodnie z warunkami dopuszczalności pomocy de minimis.

Pracodawca zawiera z pracownikiem, któremu zostaną sfinansowane koszty kształcenia ustawicznego, umowę określającą prawa i obowiązki stron.

Pracownik, który nie ukończył kształcenia ustawicznego finansowanego z KFS z powodu rozwiązania przez niego umowy o pracę lub rozwiązania z nim umowy o pracę bez wypowiedzenia, z winy pracownika (art. 52 Kodeksu pracy) jest obowiązany do zwrotu pracodawcy poniesionych kosztów.

W takim przypadku pracodawca zwraca środki KFS wydane na kształcenie ustawiczne pracownika, na zasadach określonych w umowie z urzędem pracy, na konto urzędu pracy.